W kategorii samochodów typu van firmę Mercedes reprezentuje model Vito.
Samochód ten napędzany może być silnikiem benzynowym lub jednym z dwóch turbodieseli. Benzynowiec ma pojemność skokową 2300 cm3, z których uzyskuje przy 5000 obrotów moc 143 koni a przy 4000 moment maksymalny o wartości 210 Nm. Dzięki temu silnikowi V 230 jest najszybszą wersją Vito, prędkość maksymalna to 175 km/h a przyspieszenie od 0 do 100 trwa 14,5 sekundy. Niestety jest to jednocześnie najbardziej paliwożerna jednostka, gdyż zużywa od 10 litrów na trasie do 15 w mieście.
Słabszy motor wysokoprężny to czterocylindrowa, rzędowa dwulitrówka. Jej parametry to: moc 102 KM przy 3800 obr/min, moment 250 Nm przy 1600 obr/min. Sprawiają one, że V 200 CDI rozpędza się do prędkości 155 km/h a do setki przyspiesza w czasie 20,6 sekundy. Warto wspomnieć, że opisywany model jest bardzo ekonomiczny, gdyż zadowala się 6,4 litra oleju napędowego na trasie i 9,4 litra w cyklu miejskim.
Ofertę zamyka Vito 220 CDI, którego turbodoładowany motor z bezpośrednim wtryskiem ma pojemność 220 cm3. Jego moc to 122 konie przy 3800 obr/min a moment 300 Nm przy 1800 obr/min. Prędkość maksymalną tak wyposażonego auta producent określa na 164 kilometry a czas jego rozpędzania do setki na 17,5 sekundy. Tradycyjnie dla tego typu samochodów niewielkie jest zużycie paliwa, które wynosi od 6,4 do 9,6 litra w zależności od warunków jazdy. We wszystkich wersjach Vito napęd przenoszony jest na przednie koła za pośrednictwem 5-biegowej skrzyni ręcznej lub 4-stopniowej automatycznej.
Mercedes-Benz VitoJednobryłowe, pękate nadwozie Vito sprawia bardzo dobre wrażenie. Cechuje się ono płaską powierzchnią przednią, którą tworzą szyba i pokrywa silnika, prostym dachem i ściętym, pionowym tyłem. Ponadto samochód jest dość szeroki w stosunku do swej wysokości, przez co sprawia wrażenie bardzo stabilnego i pewnego w prowadzeniu. Obok pokaźnych reflektorów przednich znalazły się dwa, mocno zachodzące na boki kierunkowskazy. Atrapa chłodnicy zdominowana została oczywiście przez duży znak firmowy. Zarówno przód, jak i tył wyposażono w szerokie, dobrze komponujące się z karoserią zderzaki. Patrząc z boku dostrzec można dość dynamiczną sylwetkę, którą podkreśla lekko wznosząca się krawędź okien oraz opływowe lusterka. Z tyłu mieści się duża, nisko sięgająca klapa bagażnika.
Sposób wykończenia kabiny pasażerskiej stanowi kompromis między wygodą vana a charakterystyczną dla aut dostawczych łatwością utrzymania w czystości. Przeważają tu tworzywa sztuczne; jednak są one dobrej jakości. Deska rozdzielcza Mercedesa zdaje się być bardzo masywna. Uwagę zwraca konsola środkowa z umieszczoną na niej krótką dźwignią zmiany biegów. Takie rozwiązanie skraca do minimum czas, na jaki oderwać trzeba rękę od kierownicy przy zmianie przełożeń. Ogólna funkcjonalność kokpitu zasługuje na słowa pochwały, gdyż obsługa urządzeń i odczyt wskaźników nie sprawiają żadnych kłopotów. Dość wysoko umieszczone siedzenia zapewniają jadącym wygodę oraz dobrą widoczność. Zawieszenie wszystkich kół jest niezależne. Z przodu zastosowano kolumny McPersona a z tyłu zawieszenie hydropneumatyczne.
