Hyundai Tucson 2.0 CRDi – AUTO TEST

Mała terenówka Hyundaia znana jest od 2005 roku. Przez dwa lata nie zdążył podbić serc polskich kierowców, tak jak uczyniła to jego japońska konkurentka Toyota RAV4 czy Honda CR-V. Czy to przyczyna bądź co bądź słabiej rozwiniętej marki na naszym rynku, czy po prostu wina samego auta? Sprawdźmy sami.

STYLISTYKA

Na pierwszy rzut oka widać, że Tucson czuje się w 100-procentową terenówką. Z profilu Hyundai został mocno uterenowiony. Szeroki czarny pas ochronny ciągnący się przez całą długość łącznie z nadkolami, czarno-srebrne relingi, oraz rury boczne mocno i wyraźnie podkreślają charakter 4×4. Lusterka i klamki zostały polakierowane w kolorze nadwozia. Całość osadzono na niezbyt wyszukanych, 16 calowych aluminiowych felgach. Przód auta, również nie zachwyca niczym szczególnym.

Duży czarny zderzak z okrągłymi halogenami, czarna atrapa oraz reflektory rozciągnięte w pionie. Wszystkie elementy stara się upiększyć duże orurowanie, również niezbyt wyszukanego kształtu, aczkolwiek pasujące do całości. Z tyłu również spokojnie, ale jakby nowocześniej. Na pewno światła typu „lexus look” odmładzają auto. Do tego mały spoiler nad szybą, oraz dwie końcówki wydechu nadały dynamiki. Jest również praktycznie. Tylna szyba może być otwierana tradycyjnie z całą klapą, lub osobno. Pomocne przy pakowaniu dłuższych przedmiotów. Reasumując, Hyundai na pewno nie jest autem wyróżniającym się w tłumie.

WNĘTRZE

W środku całkiem przyjemnie. Również nie znajdziemy tu niezwykle nowoczesnej stylistyki oraz rozwiązań technicznych. Jest estetycznie, prosto i ergonomicznie. Wszystko jest tam, gdzie być powinno. Obsługa wszelkich przełączników jest wręcz intuicyjna. To jeden z tych pojazdów, w którym instrukcja obsługi jest zupełnie niepotrzebna. Ale do rzeczy. Wnętrze zyskuje poprzez skórzaną jasną tapicerkę. W jasnej tonacji jest również cała deska rozdzielcza. Na brak miejsca nie można narzekać zarówno z przodu jak i z tyłu. Z zajęciem wygodnej dla siebie pozycji też nie powinniśmy mieć problemu. Fotel regulowany jest w kilku płaszczyznach. Minusem jest praktycznie brak trzymania bocznego na tylnej kanapie. Zaletą zaś, zupełnie płaska podłoga poprzez brak tunelu środkowego, oraz regulacja nachylenia oparcia. Nawet trzy osoby powinny czuć się komfortowo.

Jeżeli jednak znajdziemy się na fotelu kierowcy, poczujemy się jak w domu. Mamy wrażenie, że jeździmy tym autem od lat. Wszystko obsługujemy intuicyjnie. Skórzana kierownica dobrze leży w dłoniach. Wysoko umieszczony lewarek dźwigni zmiany biegów jest tuż pod ręką. Zegary eksponują centralnie umieszczony prędkościomierz. Ozdobiony został srebrnymi wstawkami, podobnie jak konsola środkowa. Po lewej znalazł miejsce obrotomierz, po prawej wskaźnik poziomu paliwa oraz temperatury cieczy chłodzącej. Komputer pokładowy mieści się w tym samym okienku co licznik dzienny oraz przebieg całkowity. Ciekawostką jest asystent parkowania. Jego wyświetlacz współpracujący z czterema czujnikami w tylnym zderzaku umieszczono na środku deski rozdzielczej. Wyświetla informację w postaci kresek, po której stronie znajduje się przeszkoda, oraz dodatkowo podaje od niej odległość w metrach. Bardzo przydatne. Aczkolwiek warto nadmienić, iż widoczność w Tucsonie stoi na dość wysokim poziomie.

Istotną rzeczą w takiego rodzaju aucie jest bagażnik. Tu do dyspozycji mamy zaledwie 325 litrów, a po złożeniu oparć 805 l. Wynik auta kompaktowego. Do tego jeszcze nieforemne ukształtowanie poprzez dużo wystające nadkola, oraz całość wyłożona twardym, jasnym plastikiem sprawia, że staje się niezbyt praktyczny. Po kilku latach przewożenia najróżniejszego typu bagażów będzie mocno porysowany. Wykładzina byłaby lepszym rozwiązaniem. Na dłuższe wyjazdy z pomocą może przyjść jedynie box dachowy.

SILNIK

Nasz egzemplarz testowy wyposażony był w dwu litrowego, turbo doładowanego diesla o mocy 140 KM i 305 Nm momentu obrotowego. To jedyny diesel w tym modelu. Jednostka nie zapewni nam żadnych emocji. Sprint do 100 km/h zajmuje niecałe 12 sekund, a prędkość maksymalna wynosi równe 180 km/h. Osiągi bardzo przeciętne. Pocieszeniem może być jedynie umiarkowany apetyt na paliwo. W mieście, Tucson zadowoli się niecałymi 9 l ON/100 km. W trasie spalanie spadnie do 6 litrów. Średni, uzyskany przez nas wynik to 8,5 l/100 km. Biorąc pod uwagę napęd 4×4 oraz masę wynoszącą prawie 1700 kg jest dobrze. Hyundai dla entuzjastów silników benzynowych przygotował również benzyniaka o pojemności dwóch litrów. Jak widać, gama silników jest bardzo skromna.

PODSUMOWANIE

Za 108,900 zł otrzymamy kompletnie wyposażone, oszczędne auto, z możliwościami dużo większymi niż zwykła osobówka. Do tego, samochód objęty jest 3 letnią gwarancją mechaniczną lub z limitem 100.000 km. Podstawowa wersja Tucsona z napędem na jedną oś to wydatek 81,900 zł.

źródło: autowizja.pl / tekst: Emil Grabiński / zdjęcia: Rafał Rogowski

Wszelkie prawa do publikacji bez zgody redakcji zabronione!