MINI Clubman John Cooper Works ALL4 TEST

Bądźmy szczerzy – MINI nie jest już tym MINI, które znamy sprzed chociażby 10 lat. Kwintesencją stylu – gdy tylko się w nim pojawiałeś (a zwłaszcza pojawiałaś) – budziłaś sensację. Dziś trochę rzeczy się zmieniło. Zmienił się styl, zmienił się rynek aut (modnych wozów jest dziś naprawdę sporo), no i zmieniło się samo MINI. Nowoczesnej interpretacji tego klasyka nie nazwiesz dziś już niczym nadzwyczjanym – w Stolicy potykamy się wręcz o kilkuletnie Miniaki. A nowe jego wcielenia? Cóż – zatraciły gdzieś tego ducha stylu, zjawiskowość i poczucie oryginalności. Czy
wszystko poszło w złym kierunku?

PRZEWIDYWALNOŚĆ NIE JEST WADĄ

Po bliższym przyjrzeniu się MINI i otwarciu drzwi… nie ma większego zaskoczenia. Jest tak, jak byście się spodziewali, czyli po prostu duże (zwłaszcza jak na MINI) nadwozie, które kryje sprawdzone rozwiązania i wciąż ciekawe elementy znane z dotychczasowych Miniaków, ale jakby nieco obdarte z emocji. Z pewnością zasługa to tego, że MINI zwyczajnie się już nieco opatrzyło, poza tym mnogość wersji oraz większa jego dostępność (nie mylcie z obniżkami cenowymi!) sprawiły, że coraz mniej głów odwraca się za niemiecko-brytyjskim kompaktem. No właśnie – kompaktem! Kto by kiedyś pomyślał, że przydomek ten spocznie przy opisie legendarnego MINI.

Nie oszukujmy się jednak, dzisiejsze MINI to auta wielkości Volkswagena Golfa i klasyczna pozostała jedynie nazwa plus detale. Nie jest to oczywiście wada – wszystkie auta w końcu rosną, potrzebujemy coraz więcej przestrzeni wewnątrz samochodu. Clubman to poniekąd bardziej funkcjonalna wersja tego auta – przynajmniej w teorii. Tylne drzwi otwierane na boki owszem – są wygodne, choć to bardziej gadżet, który raczej nie wesprze w załadunku. Nie ma też za bardzo gdzie ładować – kufer liczy co prawda 450 litrów, więc całkiem sporo, ale gabaryty obiecują więcej.

STYLEM WYGRAMY TEN MECZ

Design to bez wątpienia wciąż jedna z głównych zalet MINI. Samochód ten mógłby mieć najwięcej wad pod słońcem (choć nie ma), a i tak broniłby się nadwoziem, smaczkami designerskimi i całą otoczką, również we wnętrzu. Środek samochodu jest… również przewidywalny. Nie nastąpiły tu jakieś większe modernizacje na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat – i w zasadzie jest to ok. Pojawiły się nowoczesności w postaci nawigacji satelitarnej i kilku pokładowych dobrodziejstw skrytych w kole słynnego prędkościomierza (który od ostatniego liftingu jest już tylko w cyfrowej postaci przed oczyma kierowcy), które połączono z klasycznymi przełącznikami, klameczkami i kolorowymi wstawkami. Może się podobać i styliści tutaj również odwalili mnóstwo dobrej pracy. Czy jest wygodnie? Jest. Nawet dla kompletu czterech pasażerów, cel więc osiągnięty, bo Clubman miał być właśnie autem, które pomieści rodzinę i… i ma fajne drzwi zamiast klapy bagażnika. Tak właśnie – ciężko wymieniać jakieś specjalne cechy, zalety itd. MINI po prostu jest MINI, kupuje się je sercem i nierzadko bez jasnego uzasadnienia – podoba się i chcę mieć, koniec.

DOJRZAŁE WARIACTWO

Wraz z emocjami z samego obcowania ze stylem MINI, dojrzały także wrażenia płynące z jazdy tym samochodem. Co to znaczy? MINI już nie angażuje jak kiedyś, większe gabaryty i masa własna nie wpływają też dobrze na odczucia z prowadzenia. Nie możecie jednak mylić tego z faktem, że MINI prowadzi się źle, bo robi to wzorowo. W głowie wszyscy mają jednak ten uśmiech, kiedy przeczyłeś prawom fizyki wchodząc na początku trwającego wieku choćby najsłabszym Cooperem w ciasny zakręt. Dojrzałość ma kilka imion, a w tym przypadku nieco spiera się ona z legendarnym dopiskiem John Cooper Works, który wręcz wymusza na wszystkim dookoła aby było kipiące emocjami.

W przypadku Clubmana JCW ALL4 (czyli napędzanego na obie osie) – nie jest tak do końca. To skuteczna broń, szybki samochód, pewny w prowadzeniu i trakcji, ale chyba właśnie… zbyt pewny. Byłby to świetny wariant, gdyby po prostu nie nazywano go JCW, rezerwując ten przydomek dla wersji nieco lżejszej, sztywniejszej, mocniejszej i bardziej zawadiackiej. Ale dość narzekania, wszak 231 KM musi dawać i daje bardzo dużo satysfakcji. Auto jest zwarte, świetnie wykonane, przyjemnie brzmi, automatyczna, dwusprzęgłowa skrzynia działa niemalże wzorowo i do tego wszystkiego ciężko się przyczepić. Paradoks polega jednak na tym, że w przypadku wcześniejszych MINI miałeś do czego się przyczepić, ale były to na tyle angażujące i wyciskające soki emocji maszyny, że wady stawały się zaletami.

MINI Clubman w testowanej odmianie jest bardziej uniwersalny i rzecz jasna ciężko nazywać to wadą, jednak za 170 000 zł chciałbym nieco mniej kompromisów, bo w podobnej cenie można kupić jeszcze bardziej wszechstronne użytkowo samochody, jak chociażby Volkswagen Golf R Variant czy Ford Focus RS.

DANE TECHNICZNE MINI Clubman John Cooper Works ALL4 TEST
Silnik / Pojemność	turbobenzyna / 1998 cm3
Układ / Liczba zaworów	R4 /16
Moc maksymalna	170 kW (231 KM) / 5000-6000 obr/min
Moment obrotowy	350 nm / 1450-4500 obr/min
Zawieszenie przód	kolumny MacPhersona
Zawieszenie tył	wielowahaczowe
Napęd	4x4
Skrzynia biegów	automatyczna, 6 biegów
Prędkość maksymalna	238 km/h
Przyspieszenie 0-100 km/h	6,3 s
Zużycie paliwa (miasto/trasa/mieszany)	11,5 / 7,8 / 9 (l/100 km)
Długość / Szerokość / Wysokość	4253 / 1800 / 1441 mm
Rozstaw osi	2670 mm
Masa własna / Dopuszczalna	1550 / 2080 kg
Bagażnik w standardzie	360 Litry
Bagażnik po złożeniu siedzeń	1250 Litry
Pojemność zbiornika paliwa	48 l
EKSPLOATACJA I CENA
Gwarancja mechaniczna	2 lata
Przeglądy	według wskazań komputera
Cena wersji podstawowej	151 900 zł (Mini Clubman JCW)
Cena wersji testowanej	ok 205 000 zł

Wszelkie prawa do publikacji bez zgody redakcji zastrzeżone!