Ford Fiesta 1.6 Ti-VCT Sport – AUTO TEST

W krótkim odstępie czasu mamy do czynienia z drugim autem, które swoim wyglądem próbuje przekonać obserwatorów, że jest autem sportowym. Tydzień temu opublikowaliśmy test Opla Corsy OPC-Line, która wyróżniała się przede wszystkim jaskrawo zielonym lakierem, na którym umieszczono dwa białe pasy kojarzące się z Dodgem Viperem. Dziś pokażemy bezpośredniego rywala wspomnianej Corsy, auto równie ciekawe stylistycznie ale spod znaku błękitnego owalu, czyli Forda Fiestę w wersji Sport.

Stylistyka

Fiesta jest wszystkim dobrze znana, gdyż wiele tych aut porusza się po drogach od kilku lat. „Mały” Ford stał się dojrzałym autem, najnowsza, szósta już generacja Fiesty dostępna w sprzedaży od 2008 roku osiągnęła rozmiary charakterystyczne dla kompaktów sprzed kilku lat – długość to prawie 4 metry. Kształt nadwozia jest bardzo atrakcyjny, opływowy i nowoczesny, zaprojektowano je w typowym dla Forda stylu – agresywnie i dynamicznie. Auto nawet gdy stoi wydaje się gnać do przodu lub przynajmniej czaić się do błyskawicznego startu. Prezentowany egzemplarz wygląda jakby jeszcze bardziej niecierpliwie czekał na wciśnięcie pedału gazu. Od zwykłych, cywilnych wersji różni się przede wszystkim wspomnianymi już wcześniej białymi pasami na czarnym lakierze. Trzydrzwiowe nadwozie o klinowato-łezkowatym kształcie wyposażono w spojler nad tylną szybą, interesująco wyprofilowany przedni zderzak, atrapę dyfuzora pod tylnym oraz atrakcyjne 15-calowe felgi aluminiowe.

Szkoda, że przyszło nam testować Forda w okresie zimowym, ponieważ w letnim otrzymuje on jeszcze ładniejsze, czarne obręcze w rozmiarze o cal większym… Efektowny wygląd podkreślają przyciemnione szyby w tylnej części auta, przez co towarzyszy mu aura pewnej tajemniczości. Nie jest to tzw. auto cichociemne, ukrywające swój ogromny potencjał – ono raczej próbuje krzyczeć wszem i wobec, że jest gotowe do ścigania z każdym napotkanym rywalem. Ukryte w środkowej części dyfuzora końcówki układu wydechowego sugerują, że pod maską z pewnością kipi energią przynajmniej 200 koni mechanicznych, które wprost wystrzelą Fiestę do przodu jak rakietę. Czy tak jest w rzeczywistości przekonamy się w dalszej części tekstu. Oceniając design możemy powiedzieć, że to czyste złoto, ale nie wszystko złoto co się świeci…

Wnętrze

Czy w kabinie udało się zapewnić kierowcy i pasażerom podobnie pozytywne wrażenia estetyczne jak przechodniom i innym kierowcom oglądającym Fiestę? Już samo wsiadanie do środka pokazuje, że to trzydrzwiowe auto jest dopracowane i wygodne. Szerokie drzwi zapraszają i nie utrudniają zajmowania miejsca we wnętrzu. Testowany egzemplarz stanowi zazwyczaj okazję do zaprezentowania możliwości producenta, stąd mieliśmy do czynienia z bardzo bogatą, maksymalnie wyposażoną wersją, w której nie zabrakło wygodnych, sportowych foteli obszytych skórą i podgrzewanych, skórzanej, świetnie wyprofilowanej kierownicy. Kierowca i pasażer powinni poczuć się komfortowo, właściwie nie odczują, że poruszają się autem segmentu B. Nieco gorzej jest z pasażerami tylnej kanapy. Wsiadanie do tyłu nie jest już tak bajecznie proste jak z przodu, ale miejsca jest tam również sporo, dorośli o przeciętnym wzroście nie powinni narzekać. Wszyscy z pewnością docenią automatyczną klimatyzację, a kierowca także podgrzewaną szybę przednią, która nie wymaga skrobania zimą – Ford jest jedną z nielicznych marek, które oferują takie udogodnienie, także w tańszych modelach. Pochwalić należy Fiestę za wielkość bagażnika – 362 litry to naprawdę bardzo dobry wynik i pozwala nawet myśleć o wykorzystaniu auta nie tylko do jazdy miejskiej, ale także na jakiś weekendowy wypad za miasto.

Niewielkie zastrzeżenia można mieć do komfortu podczas pokonywania nierówności na drodze – zawieszenie zestrojono dosyć sztywno, więc każdy wybój po prostu się czuje. Uciążliwy (dla mojej małżonki) był także dobrze słyszalny hałas silnika, choć osoba poszukująca samochodu o sportowych ambicjach może być skłonna nawet do jego zintensyfikowania poprzez zmianę tłumika na głośniejszy. Silnik pracuje tu rasowo, być może zamierzeniem projektantów było dopuszczenie przynajmniej części jego „symfonii” do uszu podróżujących. Dotąd nie wiemy jednak jakie serce bije pod maską – zajrzyjmy tam.

Układ napędowy

Doszliśmy tym samym do momentu, w którym demaskujemy „przebierańca”. Okazuje się bowiem, że prezentowana Fiesta dysponuje silnikiem wolnossącym o pojemności 1.6 litra i mocy 120 KM. Nie jest to słaba jednostka, ale w odniesieniu do wyglądu auta, zapewnia osiągi na nieco za niskim poziomie. Oczekiwalibyśmy czegoś lepszego niż 9.9 sekundy przyspieszania do 100 km/h, chociaż na większość amatorów palenia gumy na światłach to wystarczy. Najgorsze jest to, że prowokując ich wyglądem samochodu zbyt często będziemy musieli potem po prostu odpuścić gaz i udawać, że wcale nie próbowaliśmy wygrać…

Przykre to, ale sama jazda szybko rekompensuje te porażki. Auto prowadzi się rewelacyjnie, jak po sznurku. Twarde zawieszenie, które zabiera nieco komfortu daje w zamian pewność pokonywania nawet ciasnych zakrętów. Fordy w ostatnich latach wręcz słyną z neutralnych zachowań w trudnych sytuacjach i są wzorem dla konkurencji w kwestii projektowania układów jezdnych. Mały mankament może stanowić tylko 5-biegowa skrzynia, której zdecydowanie brakuje „szóstki” do poruszania się po autostradach. Na „piątce” przy dużych prędkościach obroty są wysokie, a przez to hałas bardziej dokuczliwy.

Atutem tego modelu, w moim przekonaniu, jest natomiast niewygórowany apetyt na paliwo. Spalanie na poziomie 8-8.5 litra podczas dość dynamicznej jazdy w mieście i około 6 litrów w trasie to wyniki przyzwoite. Utrzymanie Forda nie powinno być zatem rujnujące dla portfela. Czy cena zakupu też jest atrakcyjna?

Podsumowanie

Tu jest nieco gorzej. Cennik wersji Sport zaczyna się od kwoty ponad 55 tysięcy złotych. Co prawda nabywca otrzymuje praktyczny samochód z bogatym wyposażeniem, o atrakcyjnym wyglądzie i nienajgorszych osiągach, ale gdyby zażyczył sobie dodatkowo wyposażyć go w dobry system audio, skórzaną tapicerkę, większe felgi czy chociażby tak charakterystyczne białe pasy to cena podskoczy o kilkanaście tysięcy. Prezentowane auto wycenione zostało na ponad 73 tysiące złotych, co już może stanowić barierę nie do przeskoczenia. Za podobną kwotę można nabyć np. 180-konną Fabię RS ze skrzynią DSG czy dobrze wyposażony kompakt. Wydanie 55 tysięcy wydaje się już być uzasadnione, choćby ze względu na doskonałe i bezpieczne prowadzenie. Porównywalne auta innych producentów wcale nie muszą być tańsze, a często warto dopłacić za atuty, których Fordowi nie brakuje. To doskonale dopracowany pojazd, z którego na pewno będziecie Państwo zadowoleni.

Wszelkie prawa do publikacji bez zgody redakcji zabronione!