Nissan Murano 2.5 dCi Premium – AUTO TEST

Ostatnie lata pokazały wyraźny trend prezentowany przez Nissana, który wprowadził na rynek całą gamę pojazdów rekreacyjnych. Pierwszym z nich był Murano, luksusowy SUV dostępny na rynku amerykańskim, skąd wiele z nich dzięki prywatnemu importowi przypłynęło do m.in. do Polski. Następnie zadebiutował jego młodszy i mniejszy brat Qashqai oraz wyjątkowy i kontrowersyjny Juke. Dziś mamy okazję zaprezentować najnowszą, europejską wersję największego z Nissanów – Murano w wersji z silnikiem wysokoprężnym, dzięki któremu model ten ma szansę na wysoki poziom sprzedaży również w naszym kraju. Sprawdźmy, czy na to zasługuje…

STYLISTYKA

Podobnie jak pierwsza generacja Murano, nowy model, odświeżony w 2008 roku, także charakteryzuje się niepowtarzalnym wyglądem. Zwłaszcza przód auta skupia uwagę obserwatorów, dzięki światłom skomponowanym z szerokim, chromowanym grillem tworzącym razem agresywną „twarz”. Linia nadwozia ostrym klinem ciągnie się od czubka zderzaka, aż do słupka „b”, dzięki czemu auto wygląda bardzo dynamicznie. Słupek „c” jest bardzo szeroki, ale wcina się w niego czarny trójkąt bocznych szyb. Tył jest dość charakterystyczny dla wszystkich rekreacyjnych aut Nissana i przypomina lekko zaokrąglonego Qashqaia.

Krótkie zwisy nadwozia i duży rozstaw osi sugerują, że auto powinno dobrze radzić sobie w terenie, ale uważni obserwatorzy zauważą niezbyt wysoki prześwit, który zdradza całą prawdę – Murano jest stworzony do poruszania się po raczej utwardzonych drogach. Wrażenie to podkreślone jest przez zastosowanie wysokiej jakości, wyglądających drogo detali, jak chromowane klamki, końcówki wydechu, 20-calowe felgi aluminiowe czy elegancki lakier.

Ja wolałbym tym SUVem podjechać pod ekskluzywny lokal niż narażać na porysowanie i pobrudzenie na polnych drogach. Podobno zastosowana technologia Scratch Shield powoduje, że drobne ryski samoczynnie się regenerują, ale wolałbym tego nie sprawdzać. Nie chciałbym także w zabłoconych buciorach wsiadać do kabiny Nissana.

WNĘTRZE

Wnętrze Murano już na pierwszy rzut oka rozpieszcza pasażerów, a ambicją producenta było chyba zapewnienie jakości wykończenia charakterystycznej dla klasy premium. Użyte materiały i jakość montażu nie pozwalają na najmniejsze nawet narzekanie. Podgrzewane fotele pokryte świetną skórą są bardzo wygodne, wszechstronna regulacja i pamięć ustawień ułatwi znalezienie optymalnej pozycji za kierownicą. Z uwagi na duży rozstaw osi miejsca w kabinie nie zabraknie nawet wysokim pasażerom, każdy poczuje się jak w swoim fotelu w salonie.

O dobre samopoczucie pasażerów dba bardzo bogate wyposażenie auta – zestaw kamer ułatwiających manewrowanie, nawigacja, panoramiczny dach, elektrycznie sterowana klapa bagażnika, rozbudowany system multimedialny BOSE, automatyczna klimatyzacja, liczne systemy wspomagające kierowcę podczas prowadzenia Nissana. Kierownica wielofunkcyjna pozwala na obsługę multimediów bez odrywania od niej rąk.

Zestaw wskaźników jest futurystyczny i wymaga chwili na przyzwyczajenie. Nie można mu jednak odmówić ergonomii, jest czytelny i wyraźny, a zegary zagłębione w tubach są osłonięte przed promieniami słońca. Środkowa konsola jest szeroka, na jej szczycie znajduje się ekran LCD, a pod nim panele sterowania klimatyzacją i systemem audio. Ładnie prezentują się aluminiowe wstawki na kokpicie, drzwiach i przy lewarku skrzyni biegów, które uszlachetniają i rozjaśniają wnętrze.

Warto wspomnieć jeszcze o bagażniku, który nie jest zbyt duży, 400 litrów w tej klasie pojazdów nieco rozczarowuje. Generalnie jednak Murano w 100% spełniłby moje oczekiwania gdyby zagościł na stałe w moim garażu.

SILNIK I WŁAŚCIWOŚCI JEZDNE

Podoba mi się tym bardziej, że pod maską znajdziemy silnik diesla dCi, który bardziej niż 3.5-litrowa benzyna jest przyjazna dla portfela właściciela. 2.5-litrowa, 4-cylindrowa jednostka z turbodoładowaniem i common-rail rozwija moc 190 KM, a moment obrotowy sięga poziomu 450 Nm. Sprzężony z 6-biegową skrzynią automatyczną pozwala ważące 1900 kg auto rozpędzić do 100 km/h w czasie 10,5 sekundy, a prędkość maksymalna sięga niemal 200 km/h.

Silnik dość dobrze sobie radzi, zużywa przyzwoite ilości oleju napędowego (około 10 litrów w cyklu mieszanym) i nie jest zbyt głośny. W najbardziej reprezentacyjnym SUVie Nissana przydałby się alternatywnie mocniejszy motor, sześciocylindrowy, o większej pojemności, który przecież znajduje się w ofercie producenta i montowany jest np. w Pathfinderze.

Napęd jest przenoszony na wszystkie 4 koła za pośrednictwem sprzęgła wiskotycznego. Rozdział mocy na poszczególne koła jest zadaniem systemu All Mode 4×4, dzięki czemu trakcja auta jest niemalże wzorowa. Jeśli jednak ktoś planuje wykorzystywać auto w terenie, będzie zawiedziony, gdyż niski prześwit uniemożliwia bardziej ekstremalne wyprawy. Do codziennej jazdy jest to jednak auto idealne.

PODSUMOWANIE

Nissan Murano w prezentowanej wersji z silnikiem dCi kosztuje 212 tysięcy złotych. Czy to dużo za tak dobrze wyposażone, ładne i praktyczne auto? Kwota jest wysoka, ale chyba warta rozważenia. W Polsce silnik wysokoprężny powinien być atutem, gdyż wersje z benzynowymi jednostkami są mało ekonomiczne (a i tak jest ich sporo na naszych ulicach).

Podsumowując, Nissan jest samochodem wartym uwagi, na pewno warto przyjrzeć mu się bliżej. Ja cieszę się, że miałem możliwość sprawdzić jego możliwości.

Wszelkie prawa do publikacji bez zgody redakcji zabronione!