Model Panamera, Cayenne czy wreszcie Cayman – każdy z wymienionych tutaj reprezentantów niemieckiego koncernu z Zuffenhausen zaopatrzony w literki GTS, bez wątpienia budzi w jakimś stopniu uczucie pożądania, a nawet głębszą potrzebę nagłego wzbogacenia się. Podobne myśli nachodzą człowieka w momencie zobaczenia drugiej generacji modelu 911 GTS, choć przekonanie o słuszności natychmiastowego zakupu i postawienia takowego samochodu w klimatyzowanym garażu jest jakby nieco mniejsze. Czegoś prezentowanemu Porsche brakuje?
No raczej nie – pomijając bowiem szalenie bogate wyposażenie, wersja GTS otrzymała m.in. ciemne wkłady biksenonowych reflektorów, 20-calowe obręcze ze stopu metali lekkich, oznaczenia nadwozia w kolorze czarnym, specjalnie zaprojektowany dla opisywanej wersji układ wydechowy, aktywny system tłumienia PASM obniżający 911 GTS o 10 mm czy też poszerzone tylne nadkola. Ponadto agresywnie nastawiony „Prosiak” (jak pieszczotliwie określa się modele koncernu z Zuffenhausen) legitymuje się mocą 430 KM, pakietem Sport Chrono, przyspieszeniem do 100 km/h w 4 sekundy (lub 4,2 sekundy w przypadku kabrioletu), napędem na jedną lub dwie osie i prędkością maksymalną przekraczającą 300 km/h. Razem z czarnymi końcówkami układu wydechowego czy automatyczną przekładnią PDK brzmi to naprawdę dobrze, ale jaka refleksja nachodzi człowieka myśląc o Porsche 911 GT3, Turbo lub Turbo S? To całkiem ciekawy, acz zwykły „średniak” co potwierdza samo Porsche pozycjonując dany model między 911-tką Carrera S, a wspomnianym GT3 …
