Toyota Land Cruiser 150 3.0 D-4D X – AUTO TEST

Dziś przedstawiamy Państwu opis przygody z samochodem-legendą, który jest dla osób zaangażowanych w offroad japońskim odpowiednikiem amerykańskiego Jeepa Wranglera lub brytyjskiego Land Rovera Defendera. To auto, które od ponad sześćdziesięciu lat można spotkać na drogach i bezdrożach wszystkich kontynentów, które pokonuje przeszkody bez „mrugnięcia reflektorem” i wjeżdża w miejsca zarezerwowane tylko dla wybranych.

Mieliśmy możliwość jazdy Toyotą Land Cruiser w wersji z turbodoładowanym silnikiem diesla o pojemności 3 litrów. Staraliśmy się sprawdzić jak ten model zachowuje się zarówno na równej drodze, jak też w terenie, i czy jest w stanie nawiązać do swoich najdzielniejszych przodków, HDJ-ta, HZJ-ta i innych.

STYLISTYKA

Piękny biały lakier (pisałem niedawno, że mam do niego słabość) już spowodował, że Land Cruiser mi się podoba. Ogromne nadwozie budzi respekt u innych kierowców, którzy mają oczy na wysokości nadkoli Toyoty. Mogą obserwować ogromne koła o wielkości 265/60/18, zawieszenie z ogromnym prześwitem i solidne progi pomocne podczas wspinania się do kabiny. Kształt nadwozia LC od lat pozostaje niemal niezmienny, jest to auto tak rozpoznawalne, że chyba nikt się nie pomyli widząc je na drodze, jedynie wprawni obserwatorzy i miłośnicy marki bez problemów wskażą co zmieniono w aktualnym modelu. Uwagę zwraca na siebie potężny przód z niebagatelnych rozmiarów chromowanym grillem i dużymi światłami oraz wyraźnymi przetłoczeniami karoserii w górnej części nadkoli, podobne zastosowano również na tylnych nadkolach.

Z boku widzimy dobrze znany kształt okien z charakterystyczną tylną szybką karoseryjną i szeroki tylny słupek z wyraźnie zachodzącymi na niego tylnymi zespolonymi lampami. Z białym lakierem ładnie kontrastują ciemne szyby z czarnymi ramkami oraz czarne relingi dachowe i szyberdach. Na tylnej, niemal pionowej klapie umieszczono subtelny spojler z trzecim światłem stopu oraz otwieraną szybą. Klapa otwiera się w bok, niestety w prawą stronę, co utrudnia nieco załadunek „z chodnika”. W europejskich wersjach Toyota mogłaby stosować tylne drzwi otwierane w lewo. To jednak tylko drobiazg, który nie psuje ogólnego, bardzo udanego wizerunku prawdziwego i solidnego samochodu terenowego.

WNĘTRZE

W kabinie także wszystko jest na wysokim poziomie. Materiały wykończeniowe, wyposażenie, komfort podróżowania i przestronność wnętrza wręcz zaskakują osoby spodziewające się wsiąść do „woła roboczego” z jakim kojarzą się podobne samochody. To jest luksusowe auto do zadań specjalnych. Jazdę w terenie umilą nie tylko wygodne, skórzane fotele ale także wielostrefowa klimatyzacja i świetnie brzmiący, potężny system audio-video z DVD.

Testowanym Land Cruiserem może podróżować aż 7 osób (dodatkowe dwa miejsca kosztują 25 tysięcy złotych!), mimo to nikomu nie będzie brakować miejsca. Kierowca będzie się czuł równie komfortowo jak na fotelu w salonie. Jego miejsce zapewnia mu optymalną pozycję za kierownicą dzięki wszechstronnej regulacji, zarówno fotela, siedziska jak też kolumny kierownicy. Co ważne – jest ona bardzo wygodna i zapewnia dobry uchwyt dzięki sporej grubości wieńca. Prowadząc Toyotę kierowca ma dość łatwy dostęp do wszystkich urządzeń, większych zastrzeżeń do ergonomii mieć nie można. Ogólne wrażenie psują nieco wyglądające na tanie tworzywa (imitujące aluminium i drewno) na kierownicy, kokpicie i boczkach drzwi. W aucie za 300 tysięcy złotych nie powinno to mieć miejsca.

Nie zabrakło za to nawigacji, przedniej i tylnej kamery cofania, wyposażenia podnoszącego bezpieczeństwo i komfort podróżowania. Kabina jest świetnie wyciszona, zapewnia kierowcy doskonałą widoczność w każdym kierunku, a ogromna przestrzeń bagażowa pozwala nie martwić się podczas pakowania bagaży na wakacje. Za tylną kanapą jest 621 litrów czekających na załadunek, a po złożeniu kanapy można spakować ponad 1800 litrów. Wynik znakomity, podobnie jak cała reszta…

SILNIK, UKŁAD NAPĘDOWY

Trzylitrowy, czterocylindrowy silnik diesla z turbosprężarką o mocy 173 KM wydaje się trochę za słaby do mastodonta ważącego 2300 kg. Przydałoby się ze 100 koni więcej, wtedy byłoby to auto terenowo-szosowo-sportowe, czyli super uniwersalne i niezastąpione. W prezentowanej wersji silnikowej przyspieszenie do 100 km/h zajmuje 12,5 sekundy a prędkość maksymalna to 175 km/h. Jest to jednak kwestia nie tylko zbyt małej mocy, ale także jakby ospałej pięciobiegowej automatycznej skrzyni biegów, tu Toyota ma pole do usprawnień. Bądźmy jednak szczerzy – nikt się Land Cruiserem nie będzie ścigał.

Ważniejsze jest zawieszenie na sztywnej ramie oraz stały napęd 4×4 (z reduktorem, blokadą mechanizmu różnicowego i systemami wspierającymi strome podjazdy i zjazdy), dzięki któremu zjazd z asfaltu nie jest dla kierowcy żadnym problemem. Dla Toyoty to po prostu naturalne środowisko i radzi sobie z większością przeszkód znakomicie, także dzięki wysokiemu momentowi obrotowemu (410 Nm). Nas nieco zaskoczyło dość nerwowe zachowanie na poprzecznych nierównościach oraz szybkie zrywanie przyczepności tylnej osi – być może to kwestia opon. Drażniący jest także hałas silnika, archaiczna skrzynia biegów i niezbyt precyzyjny układ kierowniczy. Jest on jednak zaskakująco sprawny, średnica zawracania wcale nie jest tak duża jakby można było oczekiwać po tak dużym samochodzie. Nawet manewrowanie na parkingu nie jest bardzo skomplikowane.

Choć układ napędowy ma pewne wady, to jednak generalnie nie jest najgorzej, zwłaszcza, że spalanie oleju napędowego jest na przyzwoitym poziomie – średnio około 11 litrów (w mieście ponad 12). Kierowca jest w stanie wiele wybaczyć temu krążownikowi i z pewnością będzie zadowolony z Toyoty.

PODSUMOWANIE

Jak Państwo widzą, nie jest to już tak bezkompromisowe auto jak jego słynni protoplaści. Jest co prawda stuprocentową terenówką, którą bez obawy można wjechać w ciężki teren, ale czasami ma się obawy. Nie dlatego, że sobie nie poradzi – po prostu szkoda zniszczyć czy chociażby ubrudzić tak ładny i elegancki samochód. Obecnie Land Cruisery jeżdżą głównie po autostradach, ich widok w centrum miasta też nikogo nie dziwi. Jest to pojazd na tyle uniwersalny i praktyczny, że może być jedynym w rodzinie, sprawdzi się podczas wakacyjnych wojaży jak też na wyjazd po zakupy do marketu.

Za cenę 330 tysięcy złotych (za prezentowany egzemplarz w wersji X) otrzymujemy auto zaspokajające wszystkie potrzeby kierowcy i jego rodziny. Tylko, że za tę kwotę można mieć kilka samochodów, które w sumie będą jeszcze bardziej uniwersalne i przede wszystkim każdy członek rodziny będzie mógł jeździć swoim. Chcielibyśmy jednak rozwiać wątpliwości – w przypadku Toyoty nie sprawdza się powiedzenie, że „jak coś jest do wszystkiego to jest do niczego” – jeśli kogoś stać na zakup, nie zawiedzie się.

Czego można chcieć więcej? Ja chcę tylko mieć na koncie odpowiednią sumkę na zakup LC150.

Wszelkie prawa do publikacji bez zgody redakcji zabronione!