SsangYong Rexton I 2.7 Xdi – AUTO TEST

Testowany Rexton I mimo, iż został wprowadzony na rynek w 2001 roku i dostępna jest jego zmodyfikowana i poprawiona pod względem wizualnym nowsza generacja, jest autem, które heroicznie łasi się do potencjalnych kupców. Model ten, choć dawno już nie gości w salonach jako „nowy” jest dostępny na rynku wtórnym. Sporadycznie możemy spotkać się z nieużywanymi autami, zalegającymi gdzieś w zakątkach kraju.

Auto wpisuje się w kategorię średnich SUVów i powstało w oparciu o napędy Mercedesa klasy M i płytę podłogową swojego kompana z szeregów SsangYong Musso.

STYLISTYKA

Potężna sylwetka Rextona jest przyczyną snobistycznych zachowań właścicieli. Kierowcy tego właśnie auta sięgają nas wzrokiem z góry i to w znaczeniu dosłownym. Nie przesadzę, jeśli gabaryty testowanego pojazdu określę mianem ogromnych. Masywny zarys auta współgra z jego przeznaczeniem. Cała konstrukcja wraz z napędem 4×4 pozwala na pokonywanie znacznych nierówności o nachyleniu do 45 stopni. Nie stronię również od podkreślenia walorów estetycznych auta. Forma pojazdu wyrażająca siłę, oddziałuje w podobny sposób na bodźce wzrokowe poprzez swoją metodyczną strukturę. W projekcie wyraźnie zaznacza się impresjonistyczny schemat kreacji dotyczący skupienia uwagi na detalach i dopieszczania niuansów. Rexton to przecież najwyższej klasy auto SsangYong’a. Wszystkie elementy tworzące aparycję auta są duże. Poczynając od rozległej maski, rozciągniętych ku przedniej szybie reflektorach, lśniącej, chromowanej atrapie, którą tworzą poprzeczne, smukłe listwy, kończąc na funkcjonalnych lusterkach bocznych, które dzięki swojemu rozmiarowi znacznie poprawiają widoczność. W kwestii widoczności znaczną rolę odgrywają również szyby, które są złotym środkiem samochodów kategorii SUV.

Aby podkręcić klimat auta na dachu umieszczono srebrne relingi a felgi zostały charakterystycznie uwypuklone, przez co eksponują logo marki. Istotną sprawą są również zderzaki. W testowanym modelu ładnie komponują się z całością, czego zasługą jest ich srebrny kolor maskujący je na tle całości. Interesująco wyglądają umieszczone w przednim zderzaku rasowe halogeny. Dowodem troski o szczegóły są kuriozalne klamki, które chwalę za ich prosty, wdzięczny układ. Design tyłu auta może budzić kontrowersje. Kwestią gustu jest ocena mocno ściętej klapy bagażnika i prostopadle przylegającej do niej lotki z umieszczonym centralnie światłem stopu. Tylna, przyciemniona szyba „nie mieści” się i zahacza o sąsiadujący element boczny. Światła mają kształt prostokątów. Patrząc krytycznie jedyną wadą Rextona jest zbytnia geometryzacja tyłu. Tą winę odkupuje majestatyczny, chromowany napis „Rexton” umieszczony poniżej tylniej tablicy rejestracyjnej.

WNĘTRZE

Tu niestety widać upływ czasu. Materiały użyte do wykonania deski rozdzielczej nie należą do najlepszych. Lepiej natomiast ma się sprawa z ich spasowaniem. Przynajmniej nic nie skrzypi i nie puka. Nie zabrakło również wpadek ergonomicznych. Porażką jest włącznik tylnej wycieraczki i jej spryskiwacza. Producent umieścił go po lewej stronie zaraz przy elektrycznej regulacji lusterek bocznych. Bardzo nie wygodne i uciążliwe podczas jazdy. Na szczęście wad jest dużo mniej niż zalet.

Auto zostało wyposażone w mnóstwo dodatków umilających jazdę. Podgrzewane fotele, pełna elektryka czy stacja medialna z obsługą DVD. Nikt również nie powinien narzekać na brak miejsca. W Rextonie mamy go pod dostatkiem. Zarówno z przodu jak i z tyłu zmieści się komplet rosłych osób. Imponujący jest również bagażnik. 935 litrów pomieści naprawdę sporą ilość bagażu nawet na długie wczasy. Po złożeniu tylnych oparć uzyskamy wynik na poziomie auta dostawczego (1930 litrów) Jedynym mankamentem jest wtedy brak płaskiej podłogi.

SILNIK

Pod maską pracuje doładowany diesel o pojemności 2.7 l i mocy 165 KM. Samochodem tym na pewno nie będziemy mogli bić rekordów prędkości. Jednak nie do tego został stworzony. Do normalnej jazdy w zupełności wystarcz. Przyśpieszenie do 100 km/h zajmuje niewiele ponad 13 sekund, a prędkość maksymalna wynosi 170 km/h. Motor sprzęgnięto z automatyczną, 5 biegową skrzynią biegów. Do jej pracy nie można się przyczepić. Biegi wrzucane są płynnie, bez większego opóźnienia. Jest również możliwość manualnej zmiany (tiptronic) Decydując się jednak na zmianę biegów własnoręcznie, trzeba liczyć się ze sporym czasem reakcji skrzyni. Zdecydowanie lepiej pozostać na trybie automatycznym. Teraz równie istotna kwestia. Spalanie. Biorąc pod uwagę rozmiary i wagę auta (1950 kg) nie jest źle. W cyklu miejskim SsangYong zadowoli się niecałymi 13 l ON/100 km. Poza miastem spalanie spadnie poniżej 9 l /100 km. W cyklu mieszanym uzyskaliśmy wynik 10 l/100 km.

PODSUMOWANIE

Rexton to typowy SUV, którym raczej nikt nie będzie zjeżdżał z utwardzonych nawierzchni w teren. Nie znaczy jednak, że się do tego nie nadaje. W terenie auto radzi sobie całkiem nieźle. Po włączeniu reduktora terenowego potrafi pozytywnie zaskoczyć. Oczywiście istotną sprawą są opony. Nasze auto wyposażone było w ogumienie zimowe, co ogranicza możliwości samochodu. Jednak podjazdy pod strome góry nie robią na Rextonie wrażenia, zresztą dane mówią same za siebie. Przechył boczny wynosi 44 st, maksymalny kąt wzniesienia 48, a głębokość brodzenia 70 cm.

Na drodze też nie jest źle, ale mogłoby być lepiej. Zawieszenie zestrojono bardzo miękko, co oczywiście pozytywnie wpływa na komfort, niestety na prowadzenie już nie. W zakrętach auto dość mocno wychyla się na boki, oraz ma tendencje do dużej podsterowności. Widać, że producent bardziej postawił na komfort jazdy niżeli na pewność prowadzenia.

Reasumując, Rexton będzie dobrym wyborem dla ludzi potrzebujących dużego, rodzinnego auta z większymi możliwościami niż osobówka. Do tego bardzo konkurencyjna cena, oraz bogate wyposażenie również zachęcają do jego posiadania. Prezentowany model, to wydatek rzędu 176.000 zł. Do tego objęte jest 3 letnią gwarancją mechaniczną.

źródło: autowizja.pl / tekst: Emil Grabiński / zdjęcia: Rafał Rogowski

Wszelkie prawa do publikacji bez zgody redakcji zabronione!