Najbardziej „rasowym” coupé firmy Alfa Romeo jest model GTV, który dostępny jest na rynku od 1998 roku.
Samochód oferowany jest w czterech wersjach silnikowych, z których najmniejsza ma pojemność skokową 1800 cm3. Ten czterocylindrowy, rzędowy motor uzyskuje przy 6500 obr/min moc 144 koni mechanicznych a przy 4000 moment obrotowy o wartości 168 Nm. Jego parametry pozwalają na jazdę z prędkością 210 km/h i na przyspieszanie od 0 do 100 km/h w czasie 9,2 sekundy. Podczas jazdy na trasie auto spala 6,5 litra benzyny a w cyklu miejskim prawie 13.
Drugi w kolejności silnik to 155-konny 2,0 o momencie obrotowym 187 Nm przy 3500 obr/min. Zapewnia on Alfie nieco lepsze osiągi, rozpędzenie jej do setki zajmuje bowiem 8,4 sekundy a wskazówka prędkościomierza zatrzymuje się na liczbie 215. W mieście samochód zadowala się nieco ponad 13 litrami paliwa a poza nim 6,8.
Turbodoładowana, widlasta jednostka dwulitrowa jest kolejną włoską propozycją. Z sześciu cylindrów konstruktorom udało się uzyskać moc 200 koni mechanicznych i moment 271 Nm. Parametry te osiągane są odpowiednio przy 6000 i 2400 obrotów na minutę. Tak wyposażony GTV rozwija prędkość maksymalną 235 km/h a do 100 km/h przyspiesza w 7,7 sekundy. Zużycie paliwa poza miastem kształtuje się na poziomie 7,6 litra a w mieście 16,6.
Topowym modelem Alfa Romeo jest 220-konna wersja z silnikiem o pojemności 3000 cm3 i momencie maksymalnym 270 Nm. To właśnie ona jest najszybsza, rozpędzając GTV do 240 km/h. Uzyskanie setki trwa w tym przypadku 6,7 sekundy. W cyklu miejskim pojazd zużywa prawie 17 litrów bezołowiówki na 100 kilometrów. Wszystkie jednostki przenoszą napęd na koła przednie za pośrednictwem pięciobiegowej, ręcznie sterowanej skrzyni.
Zwarte, dynamiczne nadwozie sprawia wrażenie agresywnego. W oczy rzuca się długa maska silnika, która w części przedniej zaopatrzona została w nieduże, podwójne reflektory i mały, typowy dla modeli tej marki wlot powietrza. Dodatkowe wloty, podobnie jak światła przeciwmgielne znalazły miejsce w szerokim, lakierowanym zderzaku. Dookoła całego nadwozia przebiega wyraźne przetłoczenie, które wznosi się silnie w tylnej części. Szyba przednia ma dużą powierzchnię i jest silnie pochylona, podobnie jest z tylną. Zadarty tył sprawia wrażenie skośnie ściętego, co nadaje mu niepowtarzalnego stylu. Umieszczone na nim, wąskie lampy połączone są ze sobą listwą odblaskową.
Wnętrze tego sportowego pojazdu przeznaczone jest dla dwóch osób, którym konstruktorzy przygotowali bardzo dobre warunki do podróżowania. Jest ono przede wszystkim bardzo przytulne a to za sprawą wygodnych, dobrze „trzymających” foteli i dość wysokiego tunelu środkowego, który w dalszej części przechodzi w konsolę środkową. Konsola ta sięga wysoko, znajdują się na niej trzy wskaźniki, wloty powietrza i sterowanie wentylacją (wszystko to ma okrągłe kształty). Tablica rozdzielcza jest czytelna i miła dla oka. Jakość wykończenia wnętrza Alfy oraz jego ergonomię ocenić należy jako bardzo dobre. Bagażnik mieści zaledwie 110 litrów.
Przy kołach przednich zastosowano kolumny McPersona, tył to zawieszenie wielowahaczowe ze sprężyną śrubową. Za zatrzymanie odpowiedzialne są cztery tarcze hamulcowe, przy czym przednie są wentylowane.
